Studenten helpen vluchtelingen met Nederlandse taal

FotoBonnieDie dankbaarheid, daar doe ik het voor

LEEUWARDEN – Vele vrijwilligers helpen in het Leeuwarder WTC om de vluchtelingen die daar sinds oktober gehuisvest zijn wat beter thuis te laten voelen. Wij spraken met de NHL-studenten Doaa Abuldhussain (20) en Bonnie Grasman (19) die vluchtelingen taalles geven.  ,,Die dankbaarheid, daar doe ik het voor.’’

Door: Pinar Levent

Doaa geeft taalles aan kinderen en jongeren van 9 tot 10 jaar en Bonnie geeft naast haar school twee uurtjes per week les aan de volwassenen. Ze vinden het allebei mooi om te zien hoe gemotiveerd de ouders en kinderen zijn om elke week weer nieuwe woordjes te leren. Er worden groepjes gevormd op basis van niveau zodat iedereen stof krijgt wat goed bij hem of haar past. Volgens Bonnie is er een goede sfeer en is er de afgelopen maanden veel structuur gekomen in de activiteiten. Door ze dit aan te bieden vergroot het ook kansen dat de vluchtelingen in Nederland kunnen blijven.

Het meest opvallende voor Bonnie is dat de vluchtelingen heel erg open staan voor onze cultuur. ,,Ze stellen vragen over de Nederlandse cultuur en zijn erg dankbaar dat vrijwilligers hen de Nederlandse taal willen leren. Iedereen helpt elkaar en ze maken regelmatig samen huiswerk.’’ De negatieve reacties over de vluchtelingen zijn volgens Bonnie compleet onterecht. ,,Het zou beter zijn als mensen zich meer zouden verdiepen in het onderwerp voordat ze een mening vormen.’’

Doaa geeft sinds 5 weken elke woensdagochtend Nederlandse taalles aan de kinderen. Er wordt wekelijks een hoofdonderwerp uitgekozen en daar gaan ze tijdens de les dieper op in. ,,Vlak voordat de les begint zitten de kinderen vaak al klaar met papier en pennen en ze zijn erg leergierig en gemotiveerd om de lessen bij te wonen.’’ De grootte van de groep verschilt per keer maar vaak een groepje van 10 tot 20 kinderen. ,,In de afgelopen weken is er al veel bereikt met de kinderen en dat is mooi om te zien.’’

,,Daarnaast daag je jezelf uit om creatief te zien, te improviseren en moet je soms flexibel zijn.’’ Wanneer ze les geeft vergeet ze even haar eigen dagelijkse dingen en stort ze zich volledig op de activiteiten met de kinderen. Haar relatie met de kinderen en ouders is professioneel en zakelijk, maar ze vindt het wel jammer dat het nu na de uitstroom van 12 december weer voorbij is. Voor Doaa is het interessant om in contact te komen met kinderen van andere culturen en ze vindt het goed om op deze manier iets voor de mensheid te doen.

Allebei de dames kijken terug op een mooie en leerzame ervaring die voor herhaling vatbaar is. Voordat Bonnie actief werd als vrijwilliger het WTC hielp ze al regelmatig mee in Workum als vrijwilliger. Daar voerde zij verschillende activiteiten uit zoals eten opscheppen en middagactiviteiten organiseren voor de vluchtelingen. Bonnie: ,,Deze ervaringen verbreden je zicht op mensen en je komt in aanraking met andere culturen en dat is ontzettend interessant.’’ Ook Doaa vindt het werk heel verrijkend. ,, Je doet ervaring op en leert anders naar dingen kijken die je normaal vindt.’’