LEEUWARDEN – Het Rengerspark is een heerlijk park om tot rust te komen. In 1906 is het park in gebruik genomen, ontworpen door de tuinarchitect Hendrik Copijn. Bezoekers komen naar het park voor hun rust, beweging, en/of om hun hond uit te laten. Bij de ingang staat een monument voor de gevallenen in Indië, en naast het park ligt de oude stadsbegraafplaats. In het midden van een park ligt een vijver en er zijn genoeg bankjes om even (of lang) te zitten.
Door: Joël Wierth
Je ziet kinderen rondhuppelen, verbaasd over de wonderen van natuur, ook geldt dit voor de ouderen die rustig het park doorlopen. Een mevrouw met een rollator vertelt dat ze al twee jaar in het park komt. Het mooiste van het Rengerspark vindt ze de verandering in de natuur. ,,In de winter gaat de natuur slapen en rust uit, en in het voorjaar komt alles weer op”. ,,Ik vind het mooi om de fluitende vogels te horen en alle kleuren hier zijn zó prachtig. Ik ben blij dat ik nog kan lopen en hier naartoe kan”. Het advies dat ze wil meegeven is, dat je moet genieten van het leven: ,,Als je jong bent, moet je blij zijn dat je alles kunt bewegen en dat je gezond bent”.
Een andere bezoeker komt bijna elke dag in het park en maakt wel eens foto’s als de natuur in bloei staat. Ook een jong meisje vindt deze plek, zo midden in de stad, heel mooi. ,,Daarom loop ik hier graag”.
Een man die zijn honden uitlaat, vertelt dat hij vier keer per dag in het Rengerspark komt. Hij vindt het hier prachtig. Wel heeft hij een punt van kritiek: ,,Er ligt nog steeds plastic van eerder gehouden festivals op het terrein, de gemeente zou daar wel iets mee kunnen doen”. Ook vindt hij het jammer dat sommige hondenuitlaters de hondenpoep niet opruimen, dit zorgt voor een slechte reputatie van honden bezitters.
Naast menselijke bezoekers zijn er ook veel vogels in het park te vinden. Deze vogels, en vooral de schattige kuikens in het voorjaar trekken de aandacht van de bezoeker. Zo heeft het Rengerspark in elk seizoen iets te bieden. En dat al meer dan een eeuw lang. Zoals uit de reacties valt op te maken, is tuinarchitect Hendrik Copijn in zijn missie geslaagd.
