AMELAND – Mensen gooien de gekste dingen weg; dat is een ding dat zeker is. Maar dit gegeven verbaast mij het meest als ik op Ameland de afvalbakken afstruin. Ja, ik beken het hier maar meteen; ik ben een echte dumpsterdiver geworden.
Door: Arina Hofstra – foto: zie hieronder
Toen ik nog tientallen kilometers met de hond over Ameland zwierf en daarbij en passant allerlei zwerfafval opruimde, ben ik er achter gekomen dat er vaak statiegeldflessen in de bakken zitten. Tegenwoordig kan een enkel rondje op de fiets je in het hoogseizoen dan ook zo € 5,00 aan statiegeld opleveren. Niet gek, toch? Diverse soorten bierflesjes en PET-flessen waarvan men denkt dat een literfles geen statiegeld oplevert. Of afval van Duitsers die de boel niet mee naar huis kunnen (Nederlandse flessen) of willen (eigen Duitse flessen) nemen.
Maar op die rondjes langs de afvalbakken vielen mij steeds vaker vreemde dingen op. Bepaalde perioden zag ik in soms wel in drie bakken achter elkaar lege askokers liggen en begreep dan dat er weer een overleden dierbare in de duinen was uitgestrooid. Ook worden er honderden baby’s onderweg verschoond en de hondenpoepzakjes zijn ook niet van de, letterlijke, lucht.
Ook tref ik regelmatig schoenen en kleding aan in de meest afgelegen natuurgebieden. Ik vraag me dan met alle verstand af hoe deze mensen verder gaan. Hebben ze zo vreselijk last van blaren gekregen of was het alleen een kwestie van enorme zweetvoeten dat het schoeisel is weggeworpen? En dan op blote voeten verder? Ter plekke een eigen blote-voetenpad creërend?
Of in het geval van (spijker)broeken, blouses en overhemden; in de blote bast naar huis gemarcheerd omdat men onderweg een opvlieger had? Natuurlijk ga ik niet uitgebreid in weggegooide onderbroeken en dergelijke zitten graaien want daarbij ga ik er al vanuit dat er misschien een acuut gevalletje van diarree of maandelijks ongemak is opgetreden en kan ik de oorzaak nog herleiden. Maar bij volkomen gave (merk)schoenen vraag ik me elke keer weer af wat voor verhaal daar nou toch achter zit.
Bij twee paar schoenen heb ik deze, vaak nog netjes verpakt in een tasje ook, meegenomen en op bijvoorbeeld Marktplaats weten te verkopen. Toch ook weer gemiddeld € 5,00 uit een afvalbak. Zo zie je maar weer: de een zijn afval is andermans kapitaal. En met de Duitse statiegeldflessen maak ik onze Duitse buurman weer blij. Donnerwetter!
Photo credit: Marc Samsom via Visualhunt / CC BY